Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2010

ξημερώματα 9/1/2010...



Πραγματικά δεν μπόρεσα να καταλάβω ποια στιγμή τέλειωσαν όλα
Μια μέρα είπα "σήμερα θα κυνηγήσω τα όνειρά μου" και χαμογέλασα κοιτώντας τον ήλιο με γυμνά μάτια
Αλλά γιατί τώρα είμαι ξαπλωμένη στο έδαφος κοιτώντας το κενό;
Πώς έφτασα μέχρι εδώ;
Πώς είναι δυνατόν να ξεκινάς για το πιο συναρπαστικό ταξίδι της ζωής σου και να καταλήγεις να παραληρείς από τον πόνο;
Στ' αλήθεια δεν ξέρω τι έκανα λάθος, ούτε ακόμα αν έφταιξα σε κάτι
Θα 'θελα όμως να ξεκινήσω πάλι από την αρχή
Έστω για τις λίγες στιγμές που πραγματικά πίστεψα πως μπορούσα να γίνω ευτυχισμένη ακολουθώντας τα όνειρά μου
Και ίσως αυτή τη φορά να μπορέσω να αποφύγω τα εμπόδια
Την πραγματικότητα, την ίδια τη ζωή
Γιατί ίσως τελικά η ίδια ζωή με τα απρόβλεπτα γεγονότα της να ήταν που με έβγαλε από το δρόμο μου και με έσυρε ως εδώ κάτω
Μόνο που τώρα δεν ξέρω πώς να ξανανέβω, ούτε καν αν μπορώ να το κάνω
Δεν έχω τη δύναμη, δεν έχω το κουράγιο
Αν όμως τα καταφέρω και φτάσω ξανά κοντά στο φως, ξέρω πως δε θα προδώσω τα όνειρά μου
Γιατί μπορεί να με έφεραν ως εδώ, αλλά στην πραγματικότητα μόνο σε αυτά μπορώ να στηριχτώ
Για να ξέρω πως έχω έστω σε κάτι να ελπίζω

2 σχόλια: